loveis

แม้ข้าพเจ้าพูดภาษาของมนุษย์ก็ดี
และภาษาของทูตสวรรค์ก็ดี แต่ไม่มีความรัก
ข้าพเจ้าเป็นเหมือนฆ้องหรือฉาบที่กำลังส่งเสียง
แม้ข้าพเจ้ามีของประทานแห่งการพยากรณ์
และเข้าใจในความลึกลับทั้งปวงและมีความรู้ทั้งสิ้น
และแม้ข้าพเจ้ามีความเชื่อทั้งหมดพอจะยกภูเขาไปได้
แต่ไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็ไม่มีค่าอะไรเลย
แม้ข้าพเจ้ามอบของสารพัดเพื่อเลี้ยงคนยากจน
และแม้ข้าพเจ้ายอมให้เอาตัวข้าพเจ้าไปเผาไฟเสีย
แต่ไม่มีความรัก จะหาเป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้าไม่
.....
ความรักย่อมอดทนนาน และกระทำคุณให้
ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง
ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว
ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด
ไม่ชื่นชมยินดีในการประพฤติผิด
แต่ชื่นชมยินดีในความประพฤติชอบ
ความรักให้ทนได้ทุกอย่าง แม้ความผิดของคนอื่น
และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ
และมีความหวังอยู่เสมอ
และทนต่อทุกอย่าง
ความรักไม่มีวันสิ้นสุด
...
โครินธ์
...
ทำไมมีแต่คำว่า"ทน"
รักแล้วต้อง"ทน" หรือ?
อย่างนั้นเรียกได้หรือว่า"รัก"

หนอนน้อย

เด็กชายเชื้อสายพม่า ที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง
ผ้าขาวที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองจะต้องเติบโตในสังคมโหดร้ายแค่ไหน

แม่สอด จังหวัดตาก

ความไว้วางใจ

เริ่มต้น ลดลงและหมดไป
สุดท้าย แทนที่ด้วยความระแวง

ปล่อยแก่

เอาความแก่มาปล่อย
ให้ถูกที่ ถูกทาง
กับเพื่อนๆที่พบเจอกันระหว่างทาง
และข้างทาง และรายทาง
เก็บกวาดมาได้รวมเกือบสิบชีิวิต
รั่ว และเรี่ยราด
เหอออ เหนื่อยจริงๆคืนนี้

บอบบาง

ขออนุญาตยกบทความพี่เอ๋มาทั้งกระบิ
เก็บไว้ให้ตัวเองได้จดจำ ในวันที่เริ่มจะลืมเลือน
http://roundfinger.exteen.com/page/3
...
posted on 11 May 2008 11:46 by roundfinger

ถ้าหากเราหลับตาไป แล้วหมดลมหายใจเพียงเท่านั้น...

บางครั้งผมก็รู้สึกอิจฉาเจ้าชายน้อย ที่เขามีดอกไม้ของเขาเพียงหนึ่งดอก
ดอกไม้ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ "บอบบาง"
แต่จริงๆ แล้วอะไรๆ ก็ "บอบบาง" ทั้งนั้น
ยิ่งเรื่องเกี่ยวกับคนสองคน สิ่งของสองอย่าง อะไรสองฝ่าย
เป็นเรื่องของความสัมพันธ์

ถ้าชีวิตเป็นเส้นทางคดเคี้ยวทอดตัวไปเรื่อยๆ
เราคงเริ่มออกเดินทางจากตัวคนเดียว
ได้พบเจอผู้คน สะสมมิตรภาพ เพื่อน คนรู้จัก ไปตามทาง
ผู้คนที่เข้ามาผูกพัน นับวันจะมีมากขึ้น
เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่า จะดูแลกันได้ดีแค่ไหน

เวลายี่สิบสี่ชั่วโมง มากเพียงพอไหม
ทั้งที่ ความสัมพันธ์ ต้องการการเอาใจใส่
เหมือนดอกไม้ หากไม่ดูแลก็มีแต่จะเหี่ยวเฉา

นั่งฟังเพลง "บอบบาง" ของสี่เต่าเธอ
แล้วรู้สึกลอยคว้างไปตามเนื้อเพลง
คว้างอย่างไม่มีคำตอบ

ถ้าหากเราหลับตาไป แล้วหมดลมหายใจ เพียงเท่านั้น
ไม่ต่างไปจากใครๆ ที่พบและเจอความตายได้ทุกโอกาส
เหนื่อยกับการดิ้นรนทุกๆ อย่าง เมื่อดูๆ ไปชีวิตก็มีความบอบบาง
บอบบาง...ช่างบอบบาง...

ให้เราศรัทธากับสิ่งไหน ปักใจได้เท่าไร
ในเมื่อทุกอย่างก็ล้วนมีความบอบบาง
ให้เราชื่นชมกับรักได้นานสักเท่าไร
ในเมื่อหัวใจของฉันก็ยังบอบบาง บอบบาง บอบบาง

อาจเพราะเป็น สี่เต่าเธอ เลยทำให้นึกถึงหนังเรื่อง "กอด"
ที่มีชื่อภาษาอังกฤษว่า Handle with care
บางครั้งความสัมพันธ์ก็บอบบางเกินกว่าที่เราจะประคองมันไว้

เราอยากรักษาความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ให้ได้ทั้งหมด
แต่ก็ทำไม่ได้

เวลาจะพรากผู้คนที่เราผูกพันไปเรื่อยๆ
ทุกวัน ทุกเดือน ทุกปี
สุดท้ายเราจะเหลือคนที่ใกล้ชิดกันจริงๆ กี่คน

กับสิ่งที่ผูกพันใจ ยังหมดความหมายไปไม่เหลือวันเก่าๆ
ที่เหนี่ยวที่เคยยึดไว้ ก็ยังจะหายไปในพริบตา
เจ็บที่ยังทุ่มเททุกๆ อย่าง ทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่ามันบอบบาง

ไม่มีใครไม่รู้หรอกว่า ความสัมพันธ์เป็นเรื่องบอบบาง
ทุกอย่าง กระทั่งชีวิตของเราก็บอบบางไม่ต่างกัน
แต่เส้นทางชีวิตยาวเกินกว่าที่เราจะเดินคนเดียวไปได้โดยตลอด
แม้รู้ว่า การเริ่มในวันนี้จะสิ้นสุดลงในวันหนึ่ง
แม้รู้ว่า ที่มีอยู่ในวันนี้ สุดท้ายแล้วจะพรากจากกันไป
แต่ตัวเราเอง หัวใจเราเองก็บอบบางเกินกว่าจะอยู่ด้วยตัวเอง

ขอโทษสำหรับความสัมพันธ์ที่บอบบาง
เราอาจไม่มีความสามารถพอที่จะรักษามันไว้ได้

.

"การไม่ได้อยู่ในสายตาไม่ได้แปลว่าไม่มีตัวตน
ผมยังเชื่ออย่างนั้นเสมอ
อาจจะเหมือนดาวหางสักดวงที่ช่วงนี้มันยังไม่โคจรผ่านมาให้เราเห็น ครั้งหนึ่งมันเคยโคจรผ่านมาในช่วงสั้นๆ ให้เราได้จดจำแล้วก็จากกันไป แต่ไม่ช้าก็เร็วมันย่อมหมุนวนกลับมาหาเราอีก จักรวาลไม่ได้กว้างใหญ่เกินกว่าจะไม่ได้พบกันอีก"

Posted by zcongklod on May 6, 2008

.

ผ่านความรู้สึกต่างๆมาได้สามวัน
ตอนนี้บอกไม่ถูกว่าดีใจหรืออะไร
ที่แน่ๆ คือ ใจหาย มันเร็วกว่าที่ตั้งใจไว้
มันเป็นการเดินทางไกลครั้งแรกของชีวิต
ไม่เคยคิดว่าการจากสิ่งที่คุ้นเคยจะทำให้รู้สึกขนาดนี้
เอาจริงๆ มันก็ไม่ได้สนุกอย่างที่เคยฝันไว้เลย

Welcome to Capellagården!

เพิ่งผ่านไปได้ชั่วโมงหมาดๆ
เหมือนซองผลเอ็นต์กระเด็นกลับมาอยู่ในมืออีกครั้ง
ตื่นเต้น เหมือนหัวใจจะวาย
ในที่สุดการรอคอยตลอดหนึ่งปี ก็ได้สิ้นสุดลงซะที
สวัสดี สวีเดน!!

ps. เลี้ยงเป็ด ติดทะเล จะเอาอะไรมากไปกว่านี้อีก!!
เยี่ยมชมโรงเรียนเราได้ที่ http://www.capellagarden.se/english.asp?visa=17
แล้วอย่าอิจฉากันละ

สว่าง

หนีออกจากกรุงเทพ แรลลี่มุ่งหน้าสู่ชะอำกับเพื่อนอีกสองหน่วย
แรลลี่ครั้งนี้ แปลกๆ ตลกๆ และแอบหงุดหงิด
เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่ความสนุกต่ำกว่าเกณฑ์
แต่ยังมีเพื่อนร่วมทางที่ดี ยังยิ้มได้ดีเหมือนเคย

บนความสูงที่ตึกชึ้นที่ 24 นอนอ่านหนังสือ ฟังเพลง
สังเกตลีลาการแสดงเหินเวหาของนกนานาชนิด
บ้างบินเอียงๆ บ้างบินเชิ่ดหน้า บ้างบินซิกแซก
ลีลานก ก็คงเหมือนลีลาคน มีลักษณะเฉพาะตัว

กลับมาสู่กรุงเทพอีกครั้งด้วยความรู้สึกใหม่
สิ่งที่เจอ ทำให้เข้าใจ ทุกคนก็ย่อมมีวิถีของตัวเอง
อาจโชคดี ถ้าพบเพื่อนร่วมทางที่ดีและมีโอกาสได้เดินด้วยกัน

มืด

เป็นทุกข์ทำไม ไม่เข้าใจ

My Roll

วันนี้เอาฟิลม์ไปล้างมา..ดูดิ สวยเนอะ