Tuesday, March 07, 2006

เขาตะเกียบ

หนีไปทะเลมา2วัน เพราะนัดเพื่อนเที่ยวไว้กว่า 30 ชีวิต
มาเจอกันทั้งที ก็มักจะมีเรื่องอะไรสนุกสนานเสมอ..เริ่มได้กลิ่นบรรยากาศสมัยเรียนนิดหน่อยแล้ว
จะว่าไปก็ไม่ได้ทำอะไรมากมาย พอไปถึงที่ ก็เห็นซากเพื่อนนอนกันเกลื่อนหาด
บ้างคนมีกีต้าร์คู่ใจ บางคนหนีบกล้องเดินไปมายังกับเป็นอวัยวะชิ้นที่ 33
ส่วนเรากับเพื่อนอีก 2 คนไปเอาปูเสฉวน 2 คู่มาจับชนกันหวังว่าจะให้มันได้เจอเพื่อน แต่โดนทะเลซัดหายซะก่อน..เปลี่ยนมาวิ่งจับปูลมแต่สุดท้ายไม่ได้ซักตัว..นั่งลงพักเหนื่อยกับเพื่อนและกีต้าร์ แหกปากร้องเพลงได้นิดหน่อยพอเป็นกระสัย ก็เริ่มมองหาของเล่นใหม่ เป็นหมาตัวอ้วนสองตัว พันธุ์โกลเด้นรีทีฟเวอร์ ที่กำลังร่าเริงอยู่ในทะเล..เล่นไปเล่นมา เจ้าของเริ่มจะเหล่..
ไปว่ายน้ำก็ได้ว่ะ..เรื่องขำของสระว่ายน้ำตอนนั้น คือได้เห็นภาพของชายไทยอายุไม่ต่ำกว่า 25ปี จำนวนมากกว่า10คน เกาะกลุ่มกันในสระว่ายน้ำของโรงแรมที่ไม่ใหญ่เท่าไร และพยามยามจะทำท่าคล้ายดิ่งลงจากเครืองบินที่ความสูงมากกว่า 3000 ฟุต พวกมันบอกกันว่าซ้อมไว้เผื่อได้ไปโดด..อยากรู้จิงๆว่าเมื่อไร จะได้ตามไปหาซากพวกมัน..
พอตกเย็นหน่อยก็เริ่มล้อมวงรอบขวดเหล้า..และเล่นเกมส์กันเหมือนที่เคยเป็นเสมอมา
หลายคนเจอกันเป็นประจำ แค่หาข้ออ้างมาเปลี่ยนที่กินเหล้า
หลายคนไม่ค่อยได้เจอ แต่มาจ่ายค่าเหล้าให้เพื่อนกินฟรีๆ นานๆทีไม่เป็นไร..มันว่างั้น

ข่าวสาร สารทุกข์สุกๆดิบๆ ต่างหลั่งไหลออกจากปากแต่ละคนไม่ได้หยุด ถ้านับเป็นตัวหนังสือก็คงปริมๆอยู่ที่คาง

เข้าสู่วันใหม่เกือบ 2 ชม.แล้ว ไม่มีท่าทีที่วงเหล้าและวงเม้าท์จะจบลงได้ง่ายๆ
เสียงโฮ ฮาของเพื่อนๆรอบวงดังเป็นระยะ เพราะเพื่อนคนนึงลุกขึ้นมาสร้างความสนุกสนานตามท่าทางของนักร้องดัง
ทำให้เรนกลายเป็นเรืองสุดมันส์ของเวลานั้นไป..พอรุ่งส่างวงเหล้าก็เริ่มสลายพร้อมการมาของแสงแดดวันใหม่

12.00 ทริปเปลี่ยนที่กินเหล้าก็ได้จบลง ต่างคนต่างแยกย้าย..บรรยากาศสมัยเรียนเริ่มจางลงอีกครั้ง
ดีใจที่กลับมาเจอกันอีกครั้ง..





No comments: