Sunday, July 16, 2006

วันหวยออก

กางหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าวันอาทิตย์มาดู พาดหัวข่าวเบ่อเริ่มเรื่องพระโลงผี ไม่อยากจะเชื่อว่าคนเราจะงมงายได้ขนาดนี้ แต่จะว่าไปอย่างน่อยเค้าก็ได้ทำในสิ่งที่เค้าเชื่อ ดีกว่าเราที่มานั่งๆนอนๆอยู่บ้านและไม่ลงมือทำอะไรซะที ..เฮ้อออ ว่าไปก็แอบเซ็ง ขนาดวันนี้ก็ยังตื่นมาตั้งเกือบเที่ยง พร้อมความร้อนระอุ เพราะแอร์ที่ห้องดันมาเสีย ด้วยความขยันที่ไม่ได้ทำความสะอาดมาหลายชั่วคน ขนาดตั้งใจกับตัวเองไว้แล้วว่าจะพยายามทำสิ่งที่อยากทำวันนิดหน่อยก็ยังดี ก็ยังทำตัวเรื่อยมาจนอายุปาเข้าไปจะ สามสิบแล้ว คิดแล้วก็ลากสังขารตัวเองมานอนต่ที่ห้องของพี่สาว หลับตาลงอีกครั้งด้วยความสบายใจ สองชม.ผ่านไป ลืมตาตื่นด้วยเสียงแคะจานของแม่ เป็นสัญญาณว่ามาทานข้าวกลางวันกันได้แล้วไอ้พวกตัวขี้เกียจทั้งหลาย สองสามวันก่อน ได้ทำบุญครบ 49 วันให้ยาย ป้า ลูกสาวคนโตของยาย ได้ทำอาหารทุกอย่างที่ยายเคยทำให้กินตั้งต่จำความได้ เห็นแล้วน้ำตาจะไหล คิดถึงยาย คิดถึงทุกอริยาบท ทุกๆคำพูด ทุกๆลมหายใจที่เคยได้สัมผัสเค้า จะว่าไปแล้วยายก็ไม่เคยมาให้ใครเห็นอีกเลย สงสัยกำลังเดินทางเยี่ยมญาติอย่างสบายใจอยู่ มาหากันบ้าง หนูคิดถึงยายนะ
ช่วงนี้นอนไม่คอยจะเป็นเวลาเท่าไรเลย ปวดตัว ปวดหัว ปวดตา ร่างกายดูไม่ค่อยจะสมประกอบ ทำงานหนักนอนดึก กินไม่เป็นเวลา
และตอนนี้รู้สึกตัวคล้ายจะป่วย อยากมีคนมาดูแลกันจริ๊งจริง 5555

2 comments:

เพนกวิน said...

เอาใครดีล่ะที่จะดูแลแกได้

Aor Sutthiprapha said...

555นั้นดิ..