วันอาทิตย์

ถูกปลุกขึ้นด้วยเสียงแว่วแว่วข้างหู เหลือบตาดูนาฬิกาบอกเวลา12.00 นับว่ายังเช้ามากสำหรับวันนี้ พิจารณาสักพัก และล้มตัวนอนต่อ....
14.00 สองชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว มีความฝันค้างอยู่ในสมอง เริ่มปะติดปะต่อเป็นเรื่องราว แล้วนอนอมยิ้มอยู่คนเดียว วันนี้ฝันดีจริงๆ ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ แอบหวังว่าจะสบายดีเหมือนในฝัน ถ้าอยากรู้ เราก็สบายดีเหมือนกัน แม้วันๆนึงอาจจะยังทำตัวงอแงงี่เง่าไปบ้าง แต่ก็ยังเป็นคนเดิมๆที่เคยเจอ คิดถึงและอยากเจอ..เผื่ออยากจะรู้

ว่างๆวันนี้หมดเวลาไปกับการอ่านเมลเกือบ200ฉบับ กลิ่นความรู้สึกเก่าๆลอยคละคลุ้งอยู่นาน อ่านไปเจอประโยคนี้เข้า

"คนที่จะหัวเราะได้เสียงดัง ข้างในคงต้องขำบ้างพอสมควร "

ชอบนะ แต่ไม่รู้ทำไม..