ชั่วโมงต้องมนต์

30นาทีแล้วที่สาย นัดเย็นวันนี้จิงๆไม่น่าพลาดแม้สักวินาทีเดียว แต่เจ้านายดันเรียกประชุมฝากงานด่วนซะงั้น เพื่อนก็มารอรับถึงหน้าออฟฟิส ด้วยความเกรงใจ รีบยัดสิ่งของทุกอย่างลงกระเป๋า แล้วเพ่นขึ้นรถด้วยความรวดเร็ว..หง่า ทำมายรถติดละ บ่นไปพลาง ฟังเพื่อนคุยโทรศัพท์ไปพลาง เก็บเอามุขที่หล่นกลาดเกลื่อนมาได้ประโยคสองประโยค ไว้เอาไปเล่นกับเพื่อนคืนนี้
...เริ่มร้อนรน เข็มเวลาเริ่มหมุนลงและตั้งฉากอย่างช้าๆ พอๆกับการเคลื่อนไหวของรถบนท้องถนน เริ่มลำดับความสำคัญก่อนหลัง
...ยิ่งร้อนรน หงุดหงิดกับพวกอภิสิทธิ์ชนทั้งหลาย ตึกจอดรถเล็กเท่ามด แต่Platinum ไปซะครึ่ง ไม่รู้ชีวิตนี้จะอภิสิทธิ์กันไปถึงไหน
...สุดร้อนรน กิจกรรมที่ลำดับไว้ เกิดและจบลงอย่างรวดเร็ว มุ่งตรงไปทางออกรถไฟฟ้า และอำลาทุกคนด้วยเสียงทางโทรศัพท์
และแล้วก็มาถึง...จนได้
รอบๆหม้อสุกี้ที่เดือดพล่าน ถูกล้อมรอบด้วยร่องรอยของคำพูดและตัวหนังสือที่ทับถมกันเป็นภูเขาสูง สูงเสียจนบ้างอย่างได้ร่วงหล่นเรี่ยราดอยู่รอบๆโต๊ะ และคงโดนเหยียบติดเท้าใครหลายคนที่เดินผ่านไปมา ให้มีรอยยิ้มติดมุมปากกลับบ้านไป
...หลายคนไม่ได้เจอมาแรมปี มีเพียงเสียงตามสาย(อากาศ)ให้ได้ยิน...
สวมกอดและทักทาย ...ทุกคน..สวัสดี