Wednesday, January 24, 2007

-




สองสามวันมานีี้ การหลับการนอนตัวเองใกล้เคียงนกฮูกเข้าไปทุกที ความกังวลต่องานที่จะต้องทำยิ่งมีมากเท่าไร ยิ่งทำให้เดินสวนทางกับการผักผ่อนมากขึ้นเท่านั้น แต่กระนั้นเลย ความชิลก็เข้ามาสอดแทรกอยู่เป็นระยะ คล้ายจะบอกตัวเองว่าเอาน่า เหลือเวลาอีกตั้งหลายวัน และมันก็สวนทางกับความจริงอีกเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่นวันนี้ การไม่หลับไปนอน และลำบากตัวเองที่จะต้องแปกงานที่รับเร่งและกระเป๋าที่หนักอึ้งไปนอนบ้านคนอื่น เพียงเพื่อจะไปทำกิจกรรมที่ิดิดว่า ถ้าตัวเองปกติดีก็คงมีแนวโน้มไม่ทำมันแน่ๆ ก็อย่างที่เป็นมา ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันมีเหตุผลของมัน และครั้งนี้ก็เช่นกัน เพียงแต่ว่ามันอยากจะซ่อนตัวอยู่ลึกๆและเคลื่อนไหวอย่างเงียบเฉียบตล้ายยักษ์ที่แอบซ่อนคัวในถ้ำกลางป่าใหญ่ เพราะมันรู้ดีว่าทุกอย่างรอบตัวมันจะวุ่นวายเพียงใดหากใครมาเห็นเข้า ทางที่ดีก็คงจะต้องอยู่อย่างนี้ต่อไป..ถึงแม้จะเคยเจอเคยผ่านความรู้สึกนี้มาแล้วนับครั้งแทบไม่ได้ แต่ทุกอย่างก็เหมือนเป็นเรื่องใหม่ สิ่งแวดล้อมใหม่ และป่าใหม่ และแน่นอนทุกอย่างที่ควรเป็นบนเรียนให้ดูแลตัวเองให้ดี ก็โดนยัดกลับไปอยู่ในลิ้นชักทุกครั้งและทำราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น และมันคงเป็นอย่างนี้ไปตลอด หากแม้แต่ใครสักคนจะกล้าเดินเข้าไปในถ้ำ เพื่อมองดูสิ่งที่อยู่ข้างในอย่างพิจารณา ไม่แน่ว่าสักวันเจ้ายักษ์อาจจะได้ออกมาสู่โลกกว้างอย่างมีความสุข

No comments: