งานเร่ง ชีวิตรีบ จิตใจจมดิ่ง และอื่นๆอีกมากมาย
วิ่งเข้าชนเหมือนต้องการทดสอบอะไรบางอย่างจากตัวเรา
ก็จริงอยู่..เราผ่านมาได้
แต่เรียกได้เลยว่า..สภาพสบักสบอมเลอะฝุ่นเลอะโคลนไม่น้อยทีเดียว
อารมณ์แกว่งไกว พาลหาทุกคนได้ที่มีโอกาส
แย่..ไม่เคยรู้สึกแย่กับตัวเองอย่างนี้มาก่อน
เมื่อวานมีโอกาสได้นั่งลงสบายๆพูดคุยกับพี่ชายแบบเรื่อยเปื่อย
เป็นครั้งแรกในรอบอาทิตย์ที่ได้ยิ้มจากข้างในจริงๆ
เป็นชั่วโมงที่ไม่อยากให้มันจบลง..แต่นั้นคงเป็นไปไม่ได้
สุดท้ายก็ทำได้แต่นั่งมองตัวเองอย่างเงียบๆและอยู่กับมัน
วันนี้เป็นไงบ้าง
หลายวันแล้ว
เราไม่ได้คุยกันเลยนะ
ฝนตกหนักอีกแล้ว..ไม่ชอบเลย
3 comments:
ไม่เจอเราหลายวันไม่เห็นคิดถึงเราบ้างเลยอ่ะ มัวแต่คิดถึงใครอ่ะ ไม่ได้เจอเจ๊นาน คิดถึงจัง กลับมาโลกเมื่อไหร่เจอกันน่ะจ๊ะ
Post a Comment