บ่น

เป็นเช้าที่เช้ามากจริงๆสำหรับวันนี้

ตื่นมาพร้อมความง่วงที่ติดตามมาอีกจำนวนมาก
แต่ที่สังเกตเห็นได้ชัดกว่า คือความหงุดหงิดกองเท่าภูเขา

หงุดหงิดกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า
และไม่เข้าใจอะไรบางอย่างที่ตัวเองพยายามจะเข้าใจมัน
ช่างเป็นวันสีเทาๆอีกวัน ที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้าและอืดอาด

ฟังแล้วก็ปล่อยๆไป ไร้สาระเกินไปสำหรับเช้าวันนี้
....
อรุณสวัสดิ์พระจันทร์ตอนเช้าที่แอบนอนให้อิจฉาเล่นในก้อนเมฆอ้วนๆเทาๆ