With the first taste, I offer joy.
With the second, I relief the suffering of others.
With the third, I see other's happiness as my own.
With the forth, I learn to let go.
ประโยคสี่ประโยคสั้นๆ ที่ทำให้คืนวันเสาร์ที่ซัดซ่าย
กลับกลายเป็นวันที่สงบนิ่งอย่างไม่น่าเชื่อ
ขอบคุณพี่โก๋มากคะ
Wednesday, March 12, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
บทภวานาที่คิดกันตอนกลางวันพอใช้ได้มั้ย คิกๆ
Post a Comment