Saturday, April 19, 2008

ตื่น

บางที การพยายามเข้าใจใครมากๆสักคน
มันก็ดูจะเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิต
บางที การพยายามจริงใจกับใครมากๆสักคน
ก็ดูเป็นเรืองเปิดเผยครั้งใหญ่ในชีวิตอีกเหมือนกัน
...
แต่เพราะความพยายามนี่มั่งทำให้บางทีเราก็ได้เพื่อนแท้กลับมา
แล้วอย่างนี้จะเสียใจให้กับความพยายามไปทำไม
ในเมื่อสิ่งที่ได้กลับมามันคุ้มค่ามากมาย..

วันนี้มีเวลาอยู่กับตัวเองหนึ่งวันเต็มๆ
ความคิดวนเวียนไหลผ่านเข้าออกสมองซ้ายและขวา
มันเป็นการใคร่ครวณมากกว่าฟุ้งซ่าน
พิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้น และตรึกตรองมัน

ความเข้มข้นต่อส่ิงที่ทำ และสิ่งที่สะท้อนออกมาจากคนอื่น
ความคาดหวังต่อตัวเองในช่วงอายุที่ก้ำกึ่งระหว่างความเห่ยกับความแก่
และความคาดหวังให้ตัวเองสามารถรับผิดชอบชีวิตตัวเอง และคนอื่น
มันช่างยากเย็นและหนักอึ่ง

การคุยกับตัวเองในหนึ่งวัน
ทำให้รู้แค่ว่า จงตั้งสติ และทำมันต่อไปแค่นั้น!!

1 comment:

goldfish said...

หิว
คิดถึงจ๊ะ