ร้อนตับแตก

วันนี้มีอะไรวนเวียนอยู่ในหัวมากมาย จนไม่ได้ทำการทำงานสักเท่าไร
ยังดีที่การเดินทางออกนอกออฟฟิส เป็นส่วนนึงของงานที่ต้องทำวันนี้ เลยรู้สึกชิวนิดหน่อย..
อากาศร้อนจนอยากจะละลาย เหมือนที่พี่คนนึงเคยบ่นให้ฟังเสมอ ถ้ามีโอกาสออกไปลุยงานนอกห้องแอร์
จะว่าไปแล้วมันก็ร้อนอย่างนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร เพียงแต่ว่า80เปอร์เซ็นต์ของการใช้ขีวิตในแต่ละวันดันต้องอยู่กับเครืองปรับอากาศในห้องสี่เหลี่ยมขนาด 8x5 m บนตึกสูงชั้น12 การเดินของมานอกห้องที่อาศัยอยู่ยาวนานกว่า 8ชม.ก็ย่อมทำให้ร่างกายระอุเป็นธรรมดา..
ระหว่างทางกลับออฟฟิสบนรถไฟฟ้าใต้ดิน ได้ยินเสียงบ่นของหญิงชราคนนึงที่นั่งถัดไป เกี่ยวกับแผลยุงกัดบนแขนของชายชราที่มาด้วยกันซึ่งตอนนี้โดนแกะจนเลือดไหล ฟังดูแล้วเหมือนเป็นการบ่นและตำหนิความมือซนของฝ่ายชายที่ยาวนานใช้ได้ที่เดียว พูดมาถึงตอนนี้ผู้ชายหลายคนคงคิดในใจว่าไม่เอานะ..ถ้าได้ผู้หญิงแบบนี้มาเป็นแฟน หรือภรรยา จะต้องตายแน่ๆ
แต่ภาพที่เห็นนั้นมันมากกว่าคำพูดที่ได้ยินมากๆ สีหน้าของฝ่ายชายกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มและแววตาที่เอ็นดูกันอย่างมากมาย
ถือว่าเป็นภาพดีอีกภาพของวันนี้ แล้วความร้อนที่ระอุอยู่ในตัวก็สลายหายไป..