ณ วันนี้เป็นวันที่จักขอประกาศถึงเวลาอันหนักหนาได้ลุล่วงไปอีกครั้ง ร่างสิบร่างได้รวมกันเป็นหนึ่ง สติที่แตกกระจายก็เรียกกลับมาได้เกินครึ่ง พร้อมที่จะเอาร่างกายออกนอกประเทศสยามแล้วววววว
เวียดนามมมม เจอกานนนนนนน
ปล.ตอนรู้ว่าที่อยู่ของมหาลัยไม่รับการส่งของแบบEMS ถึงกับแทบบ้า จาก4วัน กลายเป็น2 อาทิตย์อย่างใจหาย ยังดีที่นับจากวันประทับตรา เดินออกมายังผูกเอาความวิตกติดมากับตัวเองตลอดเวลา และตลอดเวลามันคงต่อสู้กับความชิลอย่างดุเดือดและพ่านแพ้เป็นแน่ เพราะเหมือนว่าตอนนี้จะสงบลงแล้ว และคงหลบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งรอเวลาล้างแค้นเจ้าความชิลลล...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment