สองสามวันนี้ ได้พูดคำว่า "จะไม่ได้เจอกันอีกนานเลยนะ"บ่อยมาก
พูดเพราะใจหาย พูดเพราะมันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ
การไปเรียน ไม่ใช่ไปตาย เพื่อนคนนึงบอกไว้
แต่การห่างกันไป ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ทำใครตกหล่นไปเช่นกัน
ในวันและเวลาที่มีร่วมกันมา ไม่ว่าจะสั้นหรือยาว มันมีความหมายกับเราทั้งนั้น
อยากจะขอบคุณทุกคน สำหรับทุกอย่างที่เคยให้และรับจากกันและกัน
ทั้งเวลาที่มีรอยยิ้ม และมีน้ำตา
เราไม่เคยอยู่คนเดียว เรารู้่ว่าเราจะมีเพื่อนเคียงข้างเสมอ
และจะจดจำตลอดไป
แล้วเจอกันนะ :)
Sunday, August 17, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
งือๆๆ
ซึ้ง
T T
ถึงพี่ก๋อหย่ายยย
กว่าพี่อ้อจะได้อ่านมาถึงบรรทัดนี้ ก็คงอยู่ี่คนละซีกโลกกันแล้ว
ดีใจที่เราได้มาเจอกันเนอะ (พี่อ้อดีใจไหมอ่ะ) ฮ่าๆ
"ชีวิตบางช่วงได้เกี่ยวกัน เราได้แลกเปลี่ยนกันซึ่งความฝัน"อยู่ๆเพลงนี้ก็ดังขึ้นมาในหัว แต่เรารักและจะคิดถึงพี่อ้อนา...
ถ้าเราคิดถึงพี่อ้อมาก เราจะทำเค้กส้ม
ถ้าเราคิดถึงพี่อ้อมากมาก เราจะคิดถึงเฟรม 9*9
ถ้าเราคิดถึงพี่อ้อมากมากมาก เราจะไปกินกาแฟวาวี
ถ้าเราคิดถึงพี่อ้อมากมากมากมาก เราจะพยายามไปพุทธมณฑลนะ
ถ้าเราคิดถึงพี่อ้อมากมากมากมากมาก เราจะทำเค้กกล้้วยหอม มีครีมด้วย
...
นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นนะเนี่ย
อิอิ
แล้วเจอกัน บนโลกออนไลน์
I know you are there for me.
I am here for you.
ฮือๆๆๆ
ไม่กล้าไปส่ง กลัวเสียน้ำตา
เพราะเราทำเพื่อนหล่นหายไปบ่อยๆ
สามปีก็น๊านนาน
ไม่รู้ตอนนั้นทุกคนจะอยู่ไหน
แงๆๆๆๆ
แล้วจะบิ๊วทำไม
ถ้าเราคิดถึงอ้อ
เราจะส่งกระแสไปฮ่าๆๆๆๆ
ขอบคุณทุกคนนะ
มาถึงโดยสวัสดิภาพแล้ว
ไม่ต้องเป็นห่วง
โขมยเนตโรงแรมข้างๆใช้อยู่
ไว้เราคงได้เจอกันในสักวัน
เข้ามาอ่านแล้วคิดถึงมึงว่ะ เอาไว้จะมาเยี่ยมในนี้บ่อยๆนะ ดูที่โน่นชิวดี แต่ดูเหงาเฮี้ยๆเช่นกัน
สู้สู้ เพื่อน
Post a Comment