HongKong day one

2.00(BKK time) กลับมาอย่างอิดโรย จากการdisplayหน้าร้านที่ลาดพน้าวแบบกรูจะเอาของเจ้านาย แมร่งกระเป๋าก็ยังไม่ได้จัด ของที่ต้องแบกไปก็อือซ่าเลย เหมือนจะต้องวัดดวงเอาว่านน.จะเกินหรือเปล่า..ประเทศชาติ..เฮ้อออ

5.30(BKK time)Pack กระเป๋าเสร็จ หันมองนาฬิกา อีกแค่ 1.30 ก็ต้องออกร่อน ไม่นอนมันแล้วกันว่ะ..ไว้ไปหลับบนเครื่องเอา..ถ่างตามาได้เพียง 10 นาที ทนไม่ไหวแล้วว...ขอลาก่อน

6.30(BKK Time)จำได้ว่าเสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ ดังและสั่นจนเครื่องตกไปอยู่กับพื้นตอนไหนไม่รู้ ก็ยังไม่ตื่น ต้องโทษแรงโน้มถ่วงโลกที่มันพลังเหนือกว่ามนุษย์มาหลายชั่วอายุคน กลิ้งๆแกล้งหลับอยู่พักใหญ่ ก็แวบขึ้นมาว่า เฮ้ย!!ฮ่องกงนะเว้ย ไม่ใช่เชียงใหม่ ตื่นได้แล้วววว

8.30(BKK Time)ลากสังคารตาปรือของตัวเองมาถึงสนามบินจนได้ ด้วยเวลาเพียง 30 นาที พี่คนขับแท็กซี่ที่แสนจะใจดี ให้เราหลับได้ตลอดทาง และขับอย่างนุ่มนวล จะว่าไปแล้ว นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่มาสนามบินในฐานะคนเดินทางจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่วายต้องโผล่หน้าไปตรวจหน้าร้านอีกอยู่ดี..งานขึ้นสมอง ประหนึ่งเป็นอุนจิ

10.10 (BKK time)การเดินทางเริ่มต้นได้ซะที หลังจากนั่งหาวแล้วหาวอีกที่หน้าGate..เกิดความซวยที่ระดับความสูง สามพันฟุต เจอแอร์ห่วยๆกับมารยาทห่วยๆ ของGulf Air - -' เอาอาหารของกรูมาเดี๋ยวนี้นะ ไอ้แอร์บ้า!!

14.30 (HK time)150นาที ผ่านไปไวเหมือนโกหก ตาปรือๆตื่นขึ้นมา ก็ค้นพบว่าตัวเองถูกลืมอีกครั้ง..ช่างมัน ออกมาจากวังวนกระเป๋าได้และการตามหาเอเจนท์รถที่จองมาจากกรุงเทพสำเร็จ ก็เอาตัวลงไปกองอยู่กับพื้นนั่งรอ รอ รอ แล้วก็รอ..เริ่มทนไม่ได้จนต้องงัดเอาหนังสือมาอ่าน..อ่านไปอ่านมา เริ่มรู้สึกจิตตก ต้องรีบเอามันกลับไปนอนในกระเป๋าเหมือนเดิม สังเกตรอบๆ..ได้ข้อสรุปว่าผู้ชายฮ่องกงเนี่ย ยังกะแกะออกจากเบ้าเดียวกัน เบ้าของเหลียงเฉาเหว่ย กล้ามหน่อยๆ หน้าเหลี่ยมๆ แล้วก็เสื้อพอดีตัว และของแบรนเนม นำแฟชั่นทั้งหลาย เป็นลูกแบบที่เดินกันพล่านทั้งเมือง

15.30(HK time) หลังจากรอไปแล้ว 1ชม.รถก็มาซะที ตอนนี้รู้สึกเหมือนเดจาวูเล็กๆ คล้ายๆฉากในหนังที่เคยดู บรรยากาศตอนนั้นที่สถานีหรือท่ารถ มีรถหน้าตาดีจำนวนมากจอดอยู่ ที่ว่าหน้าตาดี หมายความว่ารูปลักษณะและความใหม่ของมัน ลางสังหารณ์ตอนนั้นบอกว่ากะตัวเองว่าท่ามกลางบรรดารถหน้าตาดีทั้งหลายนี้ มันจะต้องมีรถหน้าตาบุโรทังโผล่ขึ้นมาแน่ๆ และมันคันนั้น ก็จะเป็นคันของเรา และมันก็เป็นจิงตามคาด สงสารตัวเองจิงๆ....เห็นมันโยนกระเป๋าขึ้นรถแล้วหัวใจจะวาย ไม่กระโดดเหยียบลงไปด้วยละเพ่.. - -"

17.30(HK time)นั่งชมวิวเมืองฮ่องกง ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ เออ สองชม.แล้วนะ เมื่อไรจะถึงว่ะ...Express by holiday Inn causeway bay hotel เป็นป้ายสุดท้ายของรถคันนี้ มันคือโรงแรมที่จะต้องฝากตัวฝากของไว้กับมันในอีก 5 คืนต่อจากนี้ไป โรงแรมดีทีเดียว ถ้าใครจะไปฮ่องกง ขอแน่นำที่นี้เลย จองผ่านเวบจะถูกลงไปอีก..

18.00(HK time)วิ่งด่วนไปจัดบูธงานแฟร์ CMP Asia 2006

21.00(HK time) จัดบูธเสร็จด้วยสปีดประมาณ2X ตัวเร่งไม่ใช่อะไร เพียงแค่ท้องมันร้องประสานเสียงกันอย่างพร้อมหน้า ทั้งลูกน้องและเจ้านาย ร้านอาหารที่จะฝากท้องวันนี้เป็นร้านบ้านๆ เจ้านายบอกว่าถึงจะเป็นร้านที่ชนชั้นแรงงานของฮ่องกงกินกัน แต่หมูแดงของร้านนี้ก็สามารถทำให้เค้ามาฝากท้องที่ร้านนนี้ได้ทุกวันไม่มีเบื่อ ...เกือบจะได้ลองกิน น่าเสียดายที่มันหมดซะก่อน เลยได้กินเป็ดแทน เป็ดอร่อยเหาะสมกับที่มันมีถิ่นกำเนิดอยู่ที่นี้ คิดในใจนี้เป็ดย่างยังขนาดนี้ หมูแดงที่ชื่นชมกันหนักหนาจะขนาดไหนเนี่ยยย นี้มันทำให้เกิดความคาดหวังก้อนโตขึ้นมาซะแล้วนะ..กลับถึงโรงแรมหลับฝันหวานถึงหมูแดงพรุ่งนี้...